چهل سالگی

گاهی دیگه غر یا اعتراضی ندارید، دنبال تجربه های نو و آدم های جدید و اتفاق های تازه نیستید، حتی انتظار تغییر و بهبود هم ندارید...

اصلا هیچی نمی خواید، اما زندگی می کنید...

می چسبید به همون چیزهایی که دارید و قبلا بدست آوردید و با کم و زیادش همراه میشید...

دیگه دلخور نیستید، عصبی و تند و زودرنج و هیجانی نمیشید، اما راضی هستید... اما زندگی می کنید!

همه اون حرف ها و کارها و اعمال عجیب و غریب و ناخوشایند دیگران - از غریبه گرفته تا نزدیک ترین ها - دیگه براتون اهمیتی نداره. میبیند و عبور می کنید و زندگی می کنید.

رویاها...!!؟ صبر کن ببینم...اووووومممم چی بودن اصلا؟ بیخیالش!

خلاصه اینکه همه چیز همون جور که هست، پذیرفته میشه و فقط زندگی می کنید.

چون دیگه جوون نیستید...

تبریک میگم. اونوقت در اوج خودتون هستید. در بهترین حالت خودتون، در چهل سالگیتون... حتی اگر هنوز چهل ساله نشده باشید.